یکی از مهمترین کارکردهای اجرایی شناختی مغز، توجه است.
موجود زنده برای عملکرد کارا و سازگارانه، به توانایی توجه انتخابی به منابع اطلاعاتی معنادار و در عین نادیده گرفتن اطلاعات بیربط، نیازمند است.
مفهوم توجه بهطور سنتی با نظریه منابع محدود که بیان میدارد ظرفیت موجود زنده برای پردازش اطلاعات محدود است، ارتباط دارد. پس اطلاعاتی انتخاب و پردازش میشوند که موردتوجه قرار گیرند.
در سال 1859 ویلیام همیلتون، پژوهش هایی درباره توجه در بریتانیا انجام داد.
در همان زمان، وونت در دانشگاه الیپزیک آلمان به بررسی مفهوم توجه پرداخت.
در آمریکا، ویلیام جیمز یکی از تعاریف توجه را در سال 1890 ارائه نمود. توصیف وی از توجه، بهصورت کانونی کردن، تمرکز و هوشیاری بود.
توجه، قدم آغازین در پردازش بوده و عبارت است از توانایی انتخاب بخشی از اطلاعات محیطی برای پردازش بعدی و بر اساس آن، تمرکز و آگاهی.
توجه، به مجموعهای از عملیات پیچیده ذهنی اطلاق میشود که شامل تمرکز بر هدف یا درگیر شدن با آن، نگه داشتن و گوش به زنگ بودن در یک زمان طولانی، رمزگردانی ویژگی های محرک و تغییر تمرکز از یک هدف به هدف دیگر است.
*توجه*
برای دریافت فصل های دیگر کتاب روی لینک زیر کلیک کنید.